Η φωτογράφιση πορτρέτων

Μια σύντομη ανασκόπηση της ιστορίας των πορτρέτων

Από την αρχαιότητα, το αγαπημένο θέμα απεικόνισης μέχρι τη σημερινή εποχή, ήταν και είναι ο άνθρωπος και το ανθρώπινο σώμα. Τα πρώτα δείγματα ζωγραφικής απεικόνισης ανθρώπων, συναντάμε στη πρώιμη λίθινη εποχή, σε σπήλαια, τα οποία καταδεικνύουν τον τρόπο ζωής και αντίληψης.

Στο πέρασμα του χρόνου, η απεικόνιση ενός ατόμου, διαπιστώνουμε ότι πέρασε από πολλά στάδια για να φτάσει στη σημερινή ρεαλιστική απεικόνιση μέσω της φωτογραφίας. Για πολλούς πολιτισμούς της αρχαιότητας, η ζωγραφική, ή πλαστική απεικόνιση ήταν δείγμα πλούτου, ισχυρής θέσης, θεοποίησης προσώπων. Το συναντάμε σε πολλούς πολιτισμούς όπως την αρχαία Αίγυπτο, τους Μάγιας, τους Ίνκα, την αρχαία Κίνα.

Στην αρχαία Ελλάδα, το πορτρέτο ακολουθεί την εξέλιξη της φιλοσοφίας, ξεκινώντας από πορτρέτα απεικόνισης θεοτήτων, δίνοντας χαρακτηριστικά τελειότητας, και προχωρώντας σε πιο υλιστικά πρότυπα, στην απεικόνιση προσώπων, δίνοντας έμφαση στη ρεαλιστική απεικόνιση της προσωπικότητας ενός ατόμου. Στους ελληνιστικούς χρόνους, ξεκίνησε η απεικόνιση ηγεμόνων, η οποία επιρρέασε την πορεία του πορτρέτου τόσο στους ρωμαϊκούς χρόνους όσο και το μεσαίωνα, όπου όλοι οι άνθρωποι ισχυρής κοινωνικής θέσης, είχαν ένα οικογενειακό πορτρέτο ή μια προσωπογραφία.

Το διάστημα στο οποίο η προσωπογραφία πήρε άλλη μορφή, πιο θρησκευτική, ήταν στους βυζαντινούς χρόνους, καθώς με την εξάπλωση του Χριστιανισμού, οι απεικονίσεις Αγίων πήραν μορφή λιγότερο ρεαλιστική ώστε να δοθεί έμφαση στη θεϊκή υπόσταση αλλά και την ταπεινότητα που δίδασκε ο Χριστιανισμός.

Τον 19ο αιώνα, η τέχνη έχει περάσει από το ρεαλισμό της αναγέννησης και τον ζωγραφικό πλούτο του μπαρόκ και του ροκοκό με αποτέλεσμα οι καλλιτέχνες να βρίσκουν νέους τρόπους ελεύθερης έκφρασης, μέσα από τον σουρεαλισμό, τον κυβισμό, τον ιμπρεσιονισμό. Δίνοντας νέα διάσταση στην απεικόνιση πορτρέτου.

Στη σημερινή εποχή, το πορτρέτο εξακολουθεί να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ με τη βοήθεια της τεχνολογίας, η απεικόνιση ενός πορτρέτου έχει άλλη διάσταση και τα θέματα είναι ανεξάντλητα.

Φωτισμός

Η αρχή κάθε φωτογραφίας είναι το φως. Είναι η διάσταση που μας επιτρέπει τον αισθητικό και εκφραστικό έλεγχο πάνω στη φωτογραφία. Σε φυσικό φωτισμό, το αποτέλεσμα που θέλουμε να δώσουμε εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες, την ώρα της ημέρας, τις αντανακλάσεις. Σε τεχνητό φωτισμό, οι επιλογές είναι απεριόριστες. Μπορεί ο φωτισμός να είναι ψυχρός ή θερμός, οι πηγές να είναι περισσότερες από μια, σε διαφορετικές εντάσεις και γωνίες ενώ η κατεύθυνση μπορεί να μεταβάλλει το σχήμα και την εμφάνιση σημαντικά. Ο ανάλογος φωτισμός παίζει ζωτικό ρόλο τόσο στην απόδοση της έκφρασης και της αίσθησης που θέλουμε να δώσουμε.0

Το θέμα που πρόκειται να φωτογραφηθεί, πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά, ώστε να χρησιμοποιηθεί ο ανάλογος φωτισμός.

Ο άμεσος τεχνητός φωτισμός, ανάλογα με τη γωνία που πέφτει στο αντικείμενο φωτογράφισης, δίνει διαφορετικό ενδιαφέρον και αποτέλεσμα. Ο εμπρόσθιος φωτισμός δίνει ομοιόμορφο αποτέλεσμα, επίπεδο χωρίς βάθος. Ο φωτισμός που κατευθύνεται από κάτω προς τα πάνω δίνει αφύσικες σκιές και μυστηριώδη εμφάνιση, ο πλευρικός φωτισμός δίνει λεπτομέρεια στην υφή της επιδερμίδας και τονίζει τα χαρακτηριστικά, ενώ ο φωτισμός από ψηλά σε γωνία είναι ο κλασικός φωτισμός για φυσικό αποτέλεσμα ενός πορτρέτου.

Η χρήση περισσότερων φωτεινών πηγών, είναι σημαντική για την καλύτερη απόδοση ενός πολύπλοκου θέματος. Κατόπιν ρύθμισης της έντασης και της διεύθυνσης της κύριας πηγής φωτός, συμπληρωματικά επιβάλλονται δευτερεύουσες φωτεινές πηγές στενής ή πλατιάς δέσμης ώστε να δοθεί έμφαση στη λεπτομέρεια ενός προσώπου, βάθος στο φόντο, ακόμα και να δημιουργηθεί η κατάλληλη αίσθηση του χαρακτήρα ή της ψυχολογίας του ατόμου τη στιγμή της φωτογράφισης.

Leave a reply

Your email address will not be published.